Wierzący Sceptyk, znany niektórym a ogromnie ciepły Człowiek, obruszył się, że zaświeciłem w oczy fizykom ich przestępstwem zawodowym, popełnianym przez nich samych: brania zdarzeń za dane, a danych za zdarzenia. Fizycy wyeliminowali już w zasadzie wszelkie wydarzenia, one dla nich „nie istnieją”.

Planeta Ziemia? Nie istnieje! — Planeta Mars? Ona też „wymaga dekoherencji”! Co to są te dekoherencje i kto tak mówi? Jeden z rzekomo największych fizyków wszechczasów, Murray Gell-Mann (Nobel 1969, rzekomo za fizykę). Gell-Mann, dla którego makrozdarzenia są „tylko prawdopodobieństwem, ten-tego”, jest w wiki, a kto ciekawy, ten znajdzie go tam. Zaś dekoherencja to nie jest deko herencji, lecz „punktowe prawdopodobieństwo”. Dalej w to wchodzić nie będziemy, bo to jest jedna poskręcana bujda. Stek bredni, jak też cała fizyka XX wieku, od Bohra poczynając.

 

Bohr zagwoździł, zaszpuntował fizykę. To ostatni wymieniany w podręczniku dla szkół średnich fizyk, którego uczniowie muszą się uczyć. Późniejsi są już opisywani mętnie i zdawkowo, a żadna wiedza na ich temat nie jest na maturze wymagana. Bohr zabił fizykę.

Prykład? Proszę: Kopenhaska Interpretacja rzeczywistości (zwróćmy uwagę na słowo interpretacja) to niefizyczna, zmyślona doktryna, którą ustanowiono, bo „czegoś się trzeba trzymać”. Olbrzymie gremia i instytuty pilnują dziś, na całym świecie, czystości doktryny, a także dobrobytu materialnego doktrynerów - wręczając sobie nawzajem co rusz nagrody i stanowiska. Czy jest więc coś, w tej dzisiejszej niefizykalnej fizyce, co byłoby pozytywne?

Owszem, jest.

To język nauki, którym stał się po II Wojnie Światowej ostatecznie język angielski. Scalił on świat, ostatecznie eliminując łacinę i drobniejsze języki wernakularne, np. niemiecki, czy francuski. Dzięki powszechności języka angielskiego uprawiamy dziś naukę bezproblemowo wymieniając się myślami z Chińczykami i Hindusami, z uniwersytetami z Kaliforni i z Jeruszalaim. Tak, z tym też. Szczegóły tutaj — już za chwilę.

Bloger Wierzący Sceptyk poruszył temat diody tunelowej. To aktualny od względnie niedawna temat, bo dotyczy Nobla z 1973 roku. Sama dioda znana była i działała wcześniej, bo od 1958 roku, lub dłużej. Prawie dwadzieścia lat zajęło fizykom zmyślenie teorii, dlaczego ona działa. Jak doszło do wynalazku tej diody? Otóż technicy Esaki, Noyce i inni ją zbudowali, w prosty sposób: nadmiernie donorując półprzewodnik. Zwyczajne manipulacje laboratoryjne typu ‚weźmy i dodajmy więcej fosforu i boru - ciekawe, co się stanie’. Eksperyment biegł przed teorią. On się udał. A wtedy…

Nagle potrzebny, na gwałt, był kawałek teorii. Jakiejkolwiek teorii, dowolnie pokrętnej. Dowolnie niefizycznej. Bo aj-waj, bo świat się wali, bo ktoś jeszcze zobaczy jakim to zbiorem ciągnących kasę kombinatorów stała się fizyka współczesna. Zostawmy pokrętną historię zmyśleń, „jak działa dioda” i przejdźmy di tego, jak ona działa rzeczywiście, naprawdę. Wyjaśnimy to tutaj Wierzącemu Sceptykowi, bo ma wykształcenie, a także każdemu, kto ma maturę. Czyli nam. Zobacz tu:

https://goo.gl/R7NfcS

Podaję tutaj link do Uniwersytetu jerozolimskiego, gdzie ostatnio powstała praca profesora Guetzkowa (kliknij to).

Drogi Sceptyku, drogi Czytelniku—to będzie więcej, niż na tydzień czytania. Przejść przez cały artykuł, przez jego linki (Joshua Guetzkow zamieścił wiele linków; każdy wartościowy, nieodzowny by zrozumieć, o czym wykłada Josh). To będą trzy miesiące lektury. Nawet dla przygotowanego, zawodowego fizyka.

 

Wcześniej - nie ma sensu kontynuować temat. Spotkamy się więc za trzy miesiące, we wrześniu, jak się szkoła zacznie. Tu? Nie. Prognozuję, że w innym miejscu i w mniejszym gronie. Kto zechce przegryźć się przez artykuł Guetzkowa jest mile widziany. Starzy znajomi również; bo trudno, abym wysyłał do nauki fizyki artystę, czy też znakomicie sobie radzącego przedsiębiorcę, administratora, duchownego, czy kogoś, kto znalazł miejsce na Ziemi i spełnia się we wszechstronny sposób.

 

Zaniepokojeni - oraz fachowcy, tacy jak Wierzący Sceptyk - wpierw przeczytają pracę Josha Guetzkowa. Znajdą tam diodę, tę tunelową również, plus wiele dalszych odkryć. Zamieszczony powyżej link jest adresowany do wszystkich Czytelników, chętnych wiedzy.

 

Prof. Joshua Guetzkow pisze nie tylko n/t zimnej fuzji, czyli LEAR (Low Energy Atomic Reactions), i akronim LENR (Low Energy Nuckear Reactions)’ lecz ogólnie fizyki, natury. Artykuł jego jest datowany na 10 marca 2017, choć został trochę wcześniej napisany; on ma 24 strony czytelnego druku, objętość to niewielkie 582kB, zapisany został w powszechnie używanym standardzie PDF, co jak wiemy oznacza przenośny ‚Portable Data Format’. Artykuł ten jest zatem czytelny na każdym współczesnym urządzeniu.

Pełny link, kto lubi długie, brzmi jak następuje -

https://drive.google.com/file/d/11zOV9npT-PzDVcWidzQDp6TRFcYqEth7/view

 

Dlaczego linkuję artykuł akurat o fizyce atomowej? To proste: diodę, każdą zresztą, nie tylko tę tunelową, załatwimy niejako przy okazji. Fizyka nuklearna oraz fizyka ciała stałego to są dwie dziedziny, które są zasadniczo tożsame. Dr. Josh Guetzkow nam tam również wyjaśni diodę. Uczyni to albo wprost, albo w podanych linkach. Czytałem to przed rokiem, więc wiem, że objaśnienie, jak dioda działa - TEŻ TAM JEST, a dokładnie gdzie, czy w artykule czy raczej w zamieszczonych w nim linkach, to już zainteresowany Czytelnik niewątpliwie znajdzie sam.

Poza tym ja ‚od zawsze’ interesuję się fizyką atomową i dlatego zamierzam nauczać jej innych. Chcę, aby Polska miała energetykę komensuralną do Jej miejsca w świecie. Cel «mimimum»? Chcę mieć z kim o tym porozmawiać. 

Jeżeli nie będziemy wszyscy tutaj wiedzieli, jak działa reaktor nuklearny, jak naprawdę wygląda nasz świat i materia wokoło nas, to źle nam życzący sprzedadzą nam dowolną bzdurę, czyli dalej tutaj będzie tak, jak jest dziś.

Ergo: tylko ten, kto CHCE wiedzieć, jak naprawdę jest, ten porozmawia ze mną ze zrozumieniem tego, co do niego mówię. I odwrotnie: ja wówczas też zrozumiem Cię, drogi Czytelniku, bez trudności. Czytamy więc. 

Dygresja:

Kto chce sobie pooglądać modele atomów, ten zajrzy tu:

https://www.nevyns-lab.com/

To są piękne obrazki. Takie, że dziecko zrozumie.  Nevyn zbudował wspaniałe animacje, ilustracje, diagramy. Tam jest pierwsza zrozumiała Tablica Mendelejewa. Kliknij to!

Wróćmy do rzeczy.

Wierzący Sceptyk, jak myślę, jest takim człowiekiem, który zechce zrozumieć. Dał się wprawdzie naciągnąć wpierw na studiach a i później też, a i całkiem niedawno też (ja także, w pewnym sensie, wpadłem oszustom do worka), ale każdy, ja też i On też, ma szansę otrząsnąć się z tego oczarowania i wrócić do swej pracy i do rodziny. Czego oczywiście mu życzę tak samo gorąco, jak sobie.

Nie dajmy się niefizycznym doktrynerom—a zwłaszcza nie dajmy się tym, którzy ich doktrynę, bo nie naszą, nie wypowiadają na głos. Którzy coś ukrywają przed nami.

 

I na koniec, uwaga dla tych, którzy ‚wolą streszczenie’. Ten artykuł jest już streszczeniem. Proszę podać go znajomym, zwłaszcza dobrze znającym angielski, naturalnie takim pracującym naukowo, także.

Jestem pewien, że otrzymacie wtedy Państwo intensywną opinię na temat. Warto więc podać dalej, dla samego porozmawiania z takim znajomym naukowcem. 

---

tagi: uniwersytet  jerozolima  energetyka  fizyka  dioda  nobel  diagramy  atom  reaktor  nuklearny 

	A-Tem
	28 maja 2018 09:41

7     1914    2 zaloguj sie by polubić